fbpx

Kiedy piszemy „mi”, a kiedy „mnie”?

Chcesz przedstawić innym własny punkt widzenia lub coś komuś zaproponować? By to zrobić, na pewno często używasz zaimków. Jednak wybór właściwej formy wywołuje zakłopotanie. Jak wybrać tę, która w konkretnej sytuacji będzie poprawna?

Gdy po raz kolejny zobaczyłam w poprawianym przeze mnie tekście błędną formę zaimka ja w celowniku, postanowiłam rozprawić się z tym tematem raz na zawsze. Jeśli nie wiesz, kiedy trzeba używać mi, ci, cię, go, mu, a kiedy mnie, tobie, ciebie, jegojemu, przeczytaj ten artykuł i rozwiąż quiz.

Pozycja akcentowana w zdaniu

Reguła mówiąca o użyciu zaimków krótkich bądź pełnych (dłuższych) jest prosta. Zaimek ja ma w celowniku dwie poprawne formy – dłuższą (mnie) i krótszą (mi). Kiedy należy stosować pełną formę mnie, a kiedy krótkie mi?

By dokonać właściwego wyboru, musisz zwrócić uwagę na pozycję akcentowaną w zdaniu. To od niej wszystko zależy. Co to znaczy? Zastanów się, która z podawanych informacji jest dla Ciebie ważniejsza. Co chcesz zaznaczyć, a co pominąć.

Kiedy piszemy mi, a kiedy mnie?

Niektórzy sądzą, że dłuższa forma jest bardziej elegancka, staranna. Ale to nieprawda. Każda ma swoje zastosowanie. Są równie ważne. Po prostu pełnią inne funkcje w zdaniu.

Forma akcentowana – mnie

Zaimek mnie jest formą akcentowaną. Używa się go wtedy, gdy chce się wyróżnić właśnie ten zaimek.

Stawia się go:

  • na początku zdania (Mnie to męczy);
  • na końcu wypowiedzi (Daj to mnie);
  • w wypowiedziach, w których z kontekstu jasno wynika, że jest to przeciwstawienie (Mnie to się podoba, a Tobie nie);
  • w środku takiego zdania, w którym się ten zaimek wyraźnie akcentuje (Nie zaufali znanej influencerce, tylko mnie, nie bacząc na to, że moje zasięgi są znacznie mniejsze);
  • po wyrażeniu tak samo jak (Nie udało mu się wyjechać na urlop tak samo jak mnie; a nie: !Nie udało mu się wyjechać na urlop tak samo jak mi);
  • po spójniku wprowadzającym zdanie podrzędne (Wciąż zachwalasz tę kawiarnię, ale mnie jej klimat w ogóle nie odpowiada);
  • jako samodzielnie występującą odpowiedź (np. w dialogach:
    – Komu przynieść herbatę?
    – Mnie).

Wyrażenia typu: !Mi się bardzo podoba…, !Mi się to należy czy !Mi się nie chce są niepoprawne. Bliżej im do dziecięcej piosenki (Jadą, jadą misie…) niż do poprawnej, logicznie sformułowanej wypowiedzi. W takich zdaniach stosuj akcentowaną formę mnie.

Forma nieakcentowana – mi

Zaimek mi nie jest akcentowany. Stanowi całość akcentową z wyrazem poprzedzającym. Jest formą neutralną. Dlatego nie powinien być używany w miejscach, na które regularnie pada akcent logiczny (czyli na początku i na końcu zdania), oraz w połączeniach z przyimkami.
Zazwyczaj wstawia się go:

  • po czasowniku (Przynieś mi herbatę);
  • na końcu, jeśli zdanie składa się z orzeczenia i z zaimka (Ufasz mi?);
  • w zdaniu podrzędnym po spójniku, jeśli akcent w tym zdaniu podrzędnym pada na inne słowo (Zakończyłam rozmowę, bo mi nie dał dojść do słowa);
  • po partykule (Czy mi nie wierzysz?).

Porada praktyczna

Relacja pomiędzy formami celownika mnie i mi jest dokładnie taka, jak pomiędzy formami celownika innych zaimków osobowych. Z nimi większość osób znakomicie sobie radzi.

Tam, gdzie możesz użyć dłuższej formy tobie, ciebie, jemu, jego, tam będzie pasowało także mnie. Analogicznie z krótkimi formami. Jeśli masz wątpliwości, którą formę zastosować, podstaw sobie odpowiednią formę zaimka.
Spójrz na przykłady:

Niepoprawnie: !Go lubię.
Poprawnie: Lubię go lub Jego lubię.

Niepoprawnie: !Mu to dam.
Poprawnie: Dam mu to lub: Jemu to dam.

Nowy trend czy nie najlepsza polszczyzna?

Warto przy okazji wspomnieć o pewnym trendzie, który jest coraz bardziej widoczny w naszym języku. Autorzy Dobrego słownika wyjaśniają:

Obserwuje się tendencję do pozbywania się mnie z celownika na początku zdania i stawiania tam mi. Być może jest to kwestia ograniczania wielofunkcyjności formy mnie, obsługującej aż cztery przypadki. Wiele osób jednak takie inicjalne mi razi.

Zobacz, co na ten temat pisze Mirosław Bańko w Poradni PWN:

Co z pozostałymi zaimkami?

Z analogiczną sytuacją mamy do czynienia w przypadku innych zaimków (mnie – mi, tobie – ci, ciebie – cię, jego – go, jemu – mu). Dłuższe formy charakteryzują się samodzielnym akcentem. Gdy używamy ich na początku lub na końcu zdania, akcent ten pokrywa się z akcentem zdaniowym.

Możesz ich używać razem z przyimkami. Natomiast formy skrócone zapisuj po czasownikach. Pamiętaj, są to warianty, które nie będą akcentowane w zdaniu.

Mnie czy mi – przykłady

Wybór właściwego zaimka może sprawiać kłopoty. Najważniejsze, by pamiętać o funkcji, jaką dane słowo pełni w zdaniu. Pełne formy są akcentowane, skrócone – nie. Jeśli chcesz, możesz skorzystać z tej tabelki. Znajdziesz tu zasady i przykłady użycia.

ZaimekKiedy stosowaćPrzykłady
MnieW celu zaakcentowania tego zaimka.
Na początku zdania.
Na końcu wypowiedzi.
Po przyimku.
Po wyrażeniu tak samo jak.
Po spójniku wprowadzającym zdanie podrzędne.
Jako przeciwstawienie.
Jako samodzielnie występującą odpowiedź.
Nie zaufali znanej influencerce, tylko mnie, nie bacząc na to, że moje zasięgi są znacznie mniejsze.
Mnie nie bierzcie pod uwagę.    
Daj to mnie.   
Dzięki mnie dowiedział się czegoś nowego.
Nie udało mu się wyjechać na urlop tak samo jak mnie.
Wciąż zachwalasz tę kawiarnię, ale mnie jej klimat w ogóle nie odpowiada.
Mnie to się podoba, a Tobie nie.
– Komu przynieść herbatę?
– Mnie.
MiPo czasownikach.
W pozycjach, na które nie pada akcent logiczny.
Gdy zdanie składa się z orzeczenia i z zaimka.
Daj mi te książki.  
Nie chcesz mi tego obiecać?
Wierzysz mi?  

Sprawdź się!

Mam nadzieję, że już wiesz, na czym polega różnica. Na koniec – quiz. Sprawdź, czy dobrze sobie radzisz z zaimkami. Niech to będzie forma utrwalenia wiedzy. Wynikami pochwal się na Instagramie.

Lubisz quizy? A może chcesz się zmierzyć z zaimkami?
Świetnie się składa – mam dla Ciebie test.
Uwaga, to nie będzie łatwe starcie! 
Przed Tobą 10 pytań. 
Jestem ciekawa, jak Ci pójdzie.


Literatura

Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, Warszawa 2020.
Słownik gramatyki języka polskiego, Włodzimierz Gruszczyński, Jerzy Bralczyk (red.), Warszawa 2004.
Poradnia PWN, Mnie czy mi? Tobie czy ci?

Patrycja Bukowska