Skąd się wzięła jesień? Etymologiczna podróż po porach roku
Czyżby jesień była bardziej intrygująca, niż myślisz? Odkryj, jak zmieniała się nazwa tej pory roku. Zapraszam Cię w fascynującą podróż przez historię naszego języka.
Coraz krótsze dni. Chłodniejsze noce i poranki. To może oznaczać tylko jedno – jesień zbliża się wielkimi krokami. Po wakacjach pozostały już tylko wspomnienia (o etymologii słowa wakacje możesz przeczytać na moim blogu).
A skoro jesień, to czas na kolejną odsłonę naszej etymologicznej podróży po porach roku.
Skąd pochodzi słowo jesień?
Wbrew pozorom słowo jesień nie należy do tych pojęć, których pochodzenie jest niejasne. Badacze są zgodni. Wyraz pochodzi od prasłowiańskiego *osenь i gockiego (wschodniogermańskiego) asans, co oznacza czas żniw.
W jaki sposób głoska o zamieniła się w e? Jak tłumaczy dr Jolanta Przyklenk z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach:
Występowanie późniejszych form *esenь, *jesenь można tłumaczyć asymilacyjnym wpływem samogłoski e, które miało również miejsce w takich wyrazach jak: jemioła, jesiotr, jezioro.
Nieco więcej światła na wcześniejsze brzmienie słowa jesień rzuca też Słownik Polszczyzny XVI wieku, w którym przedstawiono przykłady użycia dla tego wyrazu. Zerknij na te formy oraz ich ewolucję:
W Słowniku języka polskiego Lindego (początek XIX w.) widnieje już zapis iesień, a stąd tylko krok dzieli nas od współczesnej formy.
Podobny źródłosłów jesieni występuje też w kilku innych językach. Sprawdź chociażby:
Takie formy jak autumn (angielski), automne (francuski), otoño (hiszpański) czy autunno (włoski) pochodzą z kolei od łacińskiego autumnus.
Interesuje Cię etymologia innych pór roku? Przeczytaj, skąd przybyła do nas wiosna.
Jesień w polszczyźnie
Jesień jest porą roku, która wprowadza nas w nostalgiczny nastrój. Koniec roku to czas, gdy natura powoli zasypia. Nic dziwnego, że związkom frazeologicznym nawiązującym do tego okresu przypisuje się też znaczenia przenośne – równoznaczne z ostatnim etapem jakiegoś cyklu wydarzeń.
Popularnym frazeologizmem jest też złota (polska) jesień. Oznacza ciepłą, słoneczną porę w czasie jesieni, gdy liście już żółkną.
Weźmy też na tapet słowo jesieniara. To przykład neologizmu, który na dobre zadomowił się w języku. Zajął nawet drugie miejsce w plebiscycie Młodzieżowe Słowo Roku 2019.
Językoznawcy zwracają jednak uwagę, że słowo powstało z dodania formantu -arz, -ara, który wykorzystuje się zwykle w negatywnym kontekście (łachmaniarz, łachmaniara). W tym przypadku warto traktować takie tłumaczenie z przymrużeniem oka.
Daj znać, z czym kojarzy Ci się jesień i czy znasz jeszcze jakieś powiedzenia związane z tym wyrazem. Mnie ta pora roku, dość standardowo, nierozerwalnie kojarzy się z czytaniem książek!
Literatura
K. Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Warszawa 2021.
W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005.
Wielki słownik frazeologiczny z przysłowiami, PWN, Warszawa 2005.